¿Entón, que pensamos?

Pero chegados a este punto, e estando seriamente comprometidos ca lóxica e a búsqueda da verdade, surxe unha inevitable pregunta...¿Como conciliar a creenza en Deus, por moito apoio que teña da ciencia, co sufrimento que existe no mundo?

Simone de Beauvoir dixo: "resúltame máis fácil creer nun mundo sen creador que nun creador cargado con todalas contradiccions do mundo".  E, pensándoo ben, ¿de que serven tódalas leis do universo, do adn, todo o bo que temos na terra, se a vida dura dous dias e para moitos son un calvario? ¿proban as inxustizas do mundo que non existe un Deus e que tanto a Biblia como a ciencia, unidas ambas na lóxica, están equivocadas? 

A modo de ilustración: se se utiliza un coitelo para ameazar, ferir o ata asasinar a unha persoa, ¿proba isto que o coitelo non tivo fabricante?¿non amosa, mais ben, que se lle deu mal uso?De modo análogo, gran parte do sufrimento humano evidencia que o home está usando mal as aptitudes que Deus lle deu, asi como a terra. O cambio climatico e so un pequeno exemplo do que estou a falar.

Pero, deixando a un lado a terrible administración humana do que Deus nos deu, ¿que pasa ca morte? Moitas persoas din que a morte é algo natural. E din eso porque é ao que están resignados. Acudamos a ciencia. Ela ensina que as nosas células , dende que nacemos, e mesmo dende que somos concebidos, seguen un claro proceso de rexeneración continua e constructiva. Non entenden porque, nun momento dado, o proceso se reverte dando lugar ao envellecemento e como consecuencia a morte. Según eles, non é natural. Simplemente, e sen explicación, e algo que ocorre. Sen embargo todalas persoas cuerdas non desexan ponerlle fin a sua vida e menos en condicions optimas que son as que Deus  propuxérase. Se o natural e ciclo da vida fose simplemente reproducirnos e morrer, ¿ acaso non naceriamos xa dispostos a cumprir con ese fin sen rechistar? ¿cantos cientificos e poetas estudaron e exploraron con experimentos ou imaxinación a posibilidade de vivir para sempre? ¿Como completa a Biblia esta información? nela explica que Deus puxo no corazón de todalas súas criaturas ese desexo, e ese concepto. O da eternidade. Que pasou entón? ¿Acaso Deus non puido, non é capaz de cumprir o seu propósito de que vivamos para sempre na terra en total armonia e benestar? isto é o que responderei no meu seguinte blog. Espero que non volo perdades.

"creo en Deus porque, para min, a sua divina existencia é a única explicación lóxica do estado das cousas". científico naturalista  Irving William Knobloch

 “Como ser humano común, e tambén como home que  adicou a sua vida a investigación e ao estudo científicos, non teño ningunha dubida sobre a existencia de Deus”. fisiólogo Marlin Books Kreider

“entre os científicos de primerísima categoría se encontran moi poucos ateos. Ni os adelantos da ciencia nin o fracaso da relixión deben facer que deixemos de creer en Deus". profesor de Física Henry Margenau,

 “A única explicación aceptable é a creación. Sé que esto é anatema para os físicos, como de feito o é para mín, pero non debemos rechazar unha teoría que non nos gusta si a proba experimental a apoia”. físico H. S. Lipson