A orde

E do pequeno (ainda que como vemos nada sinxelo) ímonos ao inmenso, ao abarcador, á orde. Kirtley F. Mather, como profesor de Xeoloxía (espero que Sheldon Cooper me perdoe por facer alusión a esta ciencia), da universidade de Harvard, chegou a seguinte conclusión: "Vivimos nun universo, non de casualidades ou caprichos, senon de ley e orde. A súa administración é completamente racional e merecedora do máximo respecto. Pense no maravilloso esquema matemático da natureza que nos permite asignar números atómicos consecutivos a cada elemento da materia". En canto a ese "maravilloso esquema matemático", entre os elementos coñecidos antiguamente estaban o ouro, a prata, o cobre o estano e o ferro. Na idade media os alquimistas descobriron o arsénico, o bismuto, e o amoníaco, e no siglo 18 se descobriron moitos outros elementos. En 1863, ca axuda do espectroscopio (aparato que pode separar a singularidade banda de cores que emite cada elemento) se estableceu a identidade do indio, o sesaxésimo tercer elemento que se descubriu. En aquel tempo o químico ruso Mendeleev, concluiu que os elementos non se crearan ao azar.

En 1869 se leeu a sociedade química rusa o seu tratato tituado "esbozo do sistema de elementos"- Nel declarou: quero establecer un sistema que non obedezca á casualidade senon a algún tipo de principio exacto e definido. Neste famoso documento, él predixo: "todabia podemos esperar descubrir moitos corpos simples descoñecidos, por exemplo, os similares ao aluminio ou silicio. Mendeleev deixou espazo para 16 elementos novos. Cando se lle pediu probas que apoiaran a suas prediccions respondeu: "non necesito probas. As leis da natureza, a diferenza das leis gramaticais, non admiten excepción ningunha. Supoño que cando se descubran estos elementos descoñecidos mais persoas nos prestarán atención". E isto foi precisamente o que ocorreu. Durante os seguintes 15 anos co descubrimento do galio, escandio e xermanio, se estableceu a validez da taboa periódica e a fama do seu autor. A principios do século xx xa se descubriran todolos elementos que existen. 

Como indica Elmer W. Maurer, químico investigador, "é obvio que este fermoso orde non puido ser producto da casualidade. O posterior descubrimento de todolos elementos que Mendeleev predixo que existirian e o feito de que posuiran case todalas propiedades que el predixo, eliminou por completo semellante posibilidade. A súa gran xeneralización non se chama "a casualidade periódica", senon "a ley periódica". 
Volvendo a un físico, P.A.M Dirac, profesor de matemáticas da universidade de Cambridge, tras un estudo minucioso dos elementos e de como encaxan uns con outros para formar todo o que hay no universo dixo: poderíamos describir a situación dicindo que Deus é un matemático sublime e que ao formar o universo se valeu de cálculos matemáticos avanzadísimos".