Non chega ca ciencia

Moita xente, fascinada `polo cosmos `planéxase os vellos interrogantes que provocan a nosa existencia e o lugar que ocupamos no mundo. ¿Cómo, e, sobre todo, porque surxiu o universo e a vida?

Cando miramos cara o noso interior e pensamos no mapa do xenoma humano, surxen preguntas como ¿Cómo se orixinou a gran variedade de formas de vida? A absoluta complexidade do noso patrón xenético impulsou a un presidente estadounidense a dicir que “estamos aprendendo o idioma no que Deus creou a vida”. Un dos científicos principais que participaron la decodificación do xenoma humano recoñeceu con modestia: “ temos un primeiro vistazo do noso manual de instruccions, que antes solo coñecia Deus. Pero as preguntas seguen en pie, ¿Cómo e porqué?

Esta claro que a ciencia non pode dar conta do “porque”. A ciencia trata de explicar como chegamos a existir pero as razons están na Biblia. Respecto a isto o físico Freeman Dyson dixo: “A xente intenta comprender o universo mirando a través de dous ventanas. Ciencia e relixión”. Eu en particular non teño ningún respeto pola relixión pero pensó que nada ten que ver o que ensina A Biblia ca relixión. Asi que poderia dicir que as duas ventas son ciencia e coñecemento do espiritual.

Según Rees-Mogg. A ciencia non pode refutar nin demostrar ningún principio moral ou estético” “, non existe ninguna razón científica para amar ou respetar ao próximo ou a vida humana, soster que non existe nada que non poida probarse científicamente é un erro terrible, pois iso implicaría negar a existencia de case todo o que valoramos na vida, como o amor”.